Om 6:00 staan we op.Leni maakt ons standaard ontbijt; een omelet met ham op twee boterhammen. Dan kun je er de rest van de dag wel tegen. Daarna koffie en wat boodschappen. Bij de Safeway kopen we de ontbrekende theeglazen en muggenspul.
Onderweg naar de stad rijden we nog door een smalle drukke weg door de redwoods. Link, want het ene ogenblik kijk je in fel zonlicht en even later is het pikkedonker. Gelukkig voor de fietsers in de wegbermen kijkt Leni mee.
We nemen de lange route naar Sacramento, een tweebaansweg door een golvend wijnland. Langs de weg oleanders, agaven en olijfbomen. Zuid Frankrijk in Amerika. De thermometer geeft 28 graden aan.
Dan slaan we af en gaan we een lage bergrug over. Het is een stil gebied met kilometers en kilometers brandschade van de branden in 2017 en later. Confronterend. Het moet vreselijk geweest zijn. Dan volgt een tweede hogere bergrug met dito brandschade. Voorbij de bergen wordt het landschap ineens plat, plat als Nederland. Eindeloze velden tot aan de horizon.
De benzinemeter staat al weer aardig laag en bij het eerste plaatsje tanken we weer. De koffie van de Starbucks gaat mee in de auto, zoals dat hier hoort. Dan komen we terecht op een uitgebreid netwerk van snelwegen rond Sacramento. (Napa county) Nog steeds overal eindeloze velden, afgewisseld door walnoot boomgaarden en af en toe een bosje amandelbomen. In de middenberm uitbundig bloeiende oleanders in alle kleuren.
De weg voert door de hoogbouw van downtown Sacramento. Enorme trucks passeren als vliegdekschepen. Zuid, verder Zuid.
Dan slaan we af naar een landweg en ineens is het doodstil. Bij stopborden stoppen we, zoals iedereen dat doet, terwijl er kilometers in de omtrek geen auto te zien is, maar zo hoort het hier. Links, rechts en weer links tot we bij een onooglijk plaatsje (Locke) stoppen. Gevonden op de website "Odd Roadside Attractions" Vaak zijn hun tips alleen maar maf, zoals een watertoren in de vorm van een ketchupfles, maar dit is een klein pareltje.
Walnut-grove is niet meer dan twee parallelle straatjes met houten huizen. Het bijzondere is dat hier sinds halverwege de vorige eeuw alleen maar Chinezen wonen. Ze kwamen hierheen om destijds te werken bij de aanleg van de Transcontinental Railroad. Daarna deden ze veel werk op het land of andere, vaak gevaarlijke en slechtbetaalde klussen. Er is een boardinghouse museum, een gokhuis museum en een vroegere chinese school. Met name in het boardinghouse informatie centrum worden we hartelijk ontvangen en met verbazing dat wij Nederlanders hier helemaal naar toe gekomen zijn.
We staan nu op een mooie stille camping aan de Sacramento rivier. Af en toe varen grote boten voorbij. Het is warm maar het waait stevig, dus als er hier en daar in mijn blog schrijffuoten staan, dan ligt het daaraan.
