Vannacht plotselinge buikkrampen en in het pikkedonker naar de Bathroom gerend. Leni werd uiteraard wakker. Voor de prachtige sterrenhemel had ik even geen belangstelling. Pfff. Een ecoliebacterie? Beter handen wassen hier in de hitte. Daarna allebei matig geslapen de bodem was niet helemaal vlak. De zon is nu helemaal boven de heuvels en de hoodie kan wel uit. Andere kampeerders met camper hebben hun generators aangezet om de airco weer even te laten draaien. Van 22:00 tot 7:00 moet het stil zijn en Amerikanen hebben respect voor regels. Dwars door de sagebrush komt een zwerver aanlopen met een grote zak lege blikjes op zijn rug. Hij inspecteert de vuilnisbakken en haalt er de lege blikjes uit. Ook dit is Amerika.
Om 8:00 vertrekken we. Het is dan al 21 graden. Ons eerste doel is Silver city, Gold Hill en Viginia City, alle drie voormalige zilver- en goudmijn stadjes. Silver city is een groepje verwaarloosde houten huisjes en een mijn schacht, Gold Hill is ook een mijnschacht met toren er boven, Virginia City is een juweeltje. Als we arriveren is het doodstil en kunnen we overal in de hoofdstraat parkeren. Een paar uur later is dat onmogelijk.
De hele stad is een museum. Een hoofdstraat met links en rechts honderden goed geconserveerde honderd jaar oude houten huizen en dito trottoir. Het is alsof je je in een western waant. We lopen een saloon in die opgeknapt wordt en Leni raakt aan de praat met de eigenaresse. We krijgen twee echt Amerikaanse glaasjes van haar kado.Ze vertelt over de restauratieplannen en dat de saloon een eigen spook heeft. Mensen aan de goktafel hebben ooit zelfmoord gepleegd.De hele inrichting is nog origineel. Prachtig.
Op een huis in de hoofdstraat promotie voor Trump en een poster 'Fuck Biden". Even later rijdt een classic car voorbij, ook met reclame voor Trump. Dit is Redneck- county. Conservatief dus. Morgen is de stad vol met motorrijders. Die staan hier doorgaans niet bekend om hun progressieve opvattingen. We hebben niet over politiek gesproken, maar bezoeken een museum en een mijn.
We krijgen uitleg over het harde leven van mijnwerkers. Gemiddelde levensduur 40 jaar vanwege de silicose, en gevaar van ontploffingen, inzakkingen, ongelukken. De vergiftiging van het grondwater ivm de gebruikte chemicaliën en het extreme drankgebruik van de mijnwerkers. Ze werden heel goed betaald maar vergokten bijna alles.
Dan door het gortdroge binnenland van Nevada naar Highway 50, The loneliest Road. Hij voert dwars door Amerika van West naar Oost en uitsluitend door rurale gebieden. Hier ontmoet je DE Amerikaan. Het eerste stuk tot aan Fallon is hij nog vierbaans. Daar gooien we de tank vol want er ligt een lange lege weg voor ons. De benzineprijs is hier overigens $2.00 goedkoper dan in Californie.
Voorbij Fallon een tamelijk monotoon en uitgedroogd landschap. Overal Sagebrush. We proberen ons voor te stellen hoe het voor de pioniers geweest moet zijn om door dit godvergeten bloedhete land te trekken naar de goudvelden en de vruchtbare landbouwgrond van Californie.
In Fallon is geen geschikte camping en daarom rijden we door naar het volgende plekje beschaving: Austin. Ja, klopt, Austin is de hoofdstad van Texas met een miljoen inwoners, maar dit is Austin Nevada met 192 inwoners. Het ligt 280 km verder en tussenin is niets. Happiness is a filled up gas tank! Het landschap wordt leger en nog droger. We rijden tientallen km langs en door droge zoutmeren, een bars, meedogenloos landschap dat we vanuit de auto met airco met respect bekijken. Bij Grimes Point Archaelogic Area stoppen we even om de indiaande petroglyphs (rotstekeningen) te bekijken, maar de temperatuur is gestegen tot 36 graden en we wagen ons niet aan de onbeschermde wandeling in de brandende zon. Verderop een korte stop bij de duinen van Sand Mountain, maar er is geen camping en we gaan door.
Voorbij het Roadhouse Middelgate Station wordt het landschap golvender en interessanter. De opkomende wolken zorgen voor prachtige donkere silhouetten op de heuvels. De weg loopt nog steeds kaarsrecht, als met een mes gesneden in het landschap, meer dan 400 km lang.
Voorbij het gehucht Austin vinden we een kleine camping in een stukje naaldbos. 10 plaatsen waarvan 6 al bezet, geen douches en één wc. Er hangen regenbuien in de lucht maar die trekken weg. We zitten weer op 1300 meter dus vannacht weer pyjama's aan.
