We rijden zuidwaarts, richting Albuquerque via een omweg: via het kunstenaarsdorp Madrid -NM. Leuk maar nog weinig leven. Een wandelaar die ik vraag waar we koffie kunnen krijgen, vertelt me dat er voor 10:00 weinig activiteit te verwachten is hier. Gelukkig is het espressotentje wel open.
De bedoeling was om nog even bij Kasha-Katuwe Tentrocks langs te gaan, een Nationaal Monument, maar dat is tijdelijk gesloten, wellicht in verband met de recente regenval. Daarom door naar ons eindadres, camping Turquoise Trail, ten oosten van Albuquerque, de laatste kans om nog in een groene omgeving de dag door te brengen. De luxe KOA camping in Albuquerque ligt in een winkelcentrum bij de snelweg. Er was een hoge muur omheen, niet voor niets denk ik. Het voelde niet prettig. In deze camping (Torquoise Trail) hebben we een cabin, blokhut, gehuurd zodat we bijna alles al kunnen inpakken.
Het is 40 minuten rijden naar het vliegveld. Vanmorgen hebben we de rit al vast gemaakt. Een spaghetti van zesbaans snelwegen waarbij je goed moet letten op afslagen. Hoe deden we dit voor Google Maps? Maar goed, het is nu duidelijk waar we morgen moeten zijn.
Op de terugweg, op zoek naar een kopje koffie kwamen we in een coffeeshop terecht. Hetzelfde type als bij ons, dus waar cannabis verkocht werd. Ze hadden ook koffie maar we moesten ons wel legitimeren ivm leeftijd. We reden daar door een buurt met kleine huisjes langs de snelweg, vermoedelijk niet de beste wijk.
Nu zitten we bij onze blokhut. Er is weinig meer te doen. Straks uit eten en op tijd naar bed.
Terugkijkend is het allemaal heel goed gegaan. Desondanks is het de vraag of we dit ooit nog eens zullen doen. De wandelingen waren geen probleem maar we hebben langzamerhand behoefte aan iets meer comfort. In dat opzicht was het een afscheid. Misschien komen we nog een keer terug in dit mooie, enorme, lege en ruige land, met zijn goede en minder goede kanten.
Woensdag vliegen we, donderdag landen we. Tot gauw!
