Het is een stuk koeler vandaag. 28 graden en een licht briesje. Prima om wat te ondernemen.
Op de coral red campground de dagelijkse routine: ontbijt, tent inpakken, afwassen en weg. Alles in de tent zit onder het zand en het is de eerste keer dat ik de tent uitveeg. Bij het schudden komt een armband van Leni tevoorschijn die ze kwijt was.
Op de hoofdweg rijden we een kort stukje terug richting Kanab, om de Sand Caves te bezoeken, een restant van de kortdurende zandwinning hier. Maar eerst koffie langs de weg. De serveerster zegt tegen Leni: "I like your shirt".
De parkeerplaats is een zinderende oven en we trekken onze wandelschoenen aan op de overdekte picknickplaats. Rechts van ons versteende zandduinen. Het pad loopt er langs en ondanks de paar schaduwplekken is het goed heet.
Na een mile loopt het pad een rotshelling op en wordt het klimmen in de zon, best zwaar. Het is uitzoeken wat de beste route is om omhoog te komen. Er is een kort stukje dat schuin naar beneden helt en waar je voetje voor voetje vooruit moet met enig risico van omlaagglijden, maar het gaat goed. De grotten zijn niet groot maar een mooi spel van licht en donker. Heerlijk even schaduw. Op de terugweg valt de route bij het gevaarlijke stuk ons iets zwaarder. Beneden aangekomen komplimenteert een Mexicaan, die ook boven was, ons met onze klauterpertij "op jullie leeftijd" en dat doet goed.
In Mount Carmel Junction tanken. De auto heeft ook dorst: 12 gallon. De wandeling die ik daar wilde maken ligt te veel in de zon in het achterland. Bij de volgende naar Red Hollow Canyon zijn ze net de aanvoerweg aan het upgraden. Nu is het een zandbak en we schrappen dit plan ook.
Onze eindbestemming is Red Canyon Campground, een prachtig tussen vuurrode rotsen gelegen plek tussen geurende dennen. Aan de overkant van de weg grillige rotsformaties met hoodoos, ge-erodeerde rotskolommen, waarvan indianen zeiden dat het versteende mensen waren die met de schemer tot leven kwamen. Het is voor te stellen. Raven krassen in de bomen. Een heel mooie plek.
Leni leest wat, ik zit gewoon te niksen, een biertje te drinken en wat voor me uit te filosoferen, tamelijk ongewoon. Na zonsondergang lopen overal "Knabbel en Babbels".
